رباعی ها و دو بیتی های عاشورایی

رباعی ۲

پیراهن گل دریده  من خاموشم
خواب همگان پریده من خاموشم
هفتاد و دو لاله سبز شد در آتش
آتش به جنون رسیده من خاموشم

رباعی ۳

آب از گذر زمان نمی خواست حسین
از هیچ کسی امان نمی خواست حسین
آرامش تشنگان نمی خواست حسین
جانان شده بود جان  نمی خواست حسین

رباعی ۴

اسرار نهفته بر ملا داشت حسین
بزم ادبی به کربلا داشت حسین
روزی که گل حماسه میکاشت به دشت
هستی همه را به سجده وا داشت حسین

رباعی ۵

کی تشنه ی چشمه ی عراقی بودست
دنبال می همیشه باقی بودست
از صورت جام و مشک او معلومست
این دست بریده دست ساقی بودست

رباعی ۶

حرف تر عاشقانه  در یک شب خشک
سر سبز ترین ترانه بر یک لب خشک
 میسوخت میان  آ تش و گل می کرد
زینب که نبود بر تنش جز تب خشک

دوبیتی ۱
دوعالم نقطه ی خال حسین است
تمام عشق تمثال حسین است
همینم بس اگر روزی بگویند
فلانی هم بدنبال حسین است

دوبیتی ۲
ندارد ابر دل یک قطره باران
که همراهی کنم باسوگواران
من از جنس کدامین سنگ بودم
که خشکم در میان چشمه ساران

دوبیتی ۳
منم برگی ازاین گلهای باغم
عطش دارم  منم از ایل داغم
نمی دانی چه لذت دارد امشب
که اشک شبنمی شد چلچراغم