A+ A A-

اسامي اصناف در ۱۲۰ سال قبل

«الكاسب حبيب الله».
«ای همه هستی زتو پیداشده                  خاک ضعیف از تو توانا شده».
سپاس یزدان پاک را سزاست‌که درچرخۀ بی بدیل آفرینش، راستی، صداقت، حقیقت جویی اخلاص و ار جمندی را پدید آورد و در وجود گرانمایه شما  كسبه محترم به وديعه نهاد.

دنبالهٔ نوشته...

برگ هایی در آغوش تاریخ


تاکنون دهها بار به پابوسی خاک مشک بیز وعنبر سای شهید مشرق این زمین کهن بوم، سرافراز شرف یاب شده ام .اوست که بارگاهش شبانگاهان غرق در پرتو افشانی است و تا صبح گاهان که خورشید عالم افروز زیباییش را به رخ جهان هستی می کشاند، مشتاقان پروانه وش ،بر گرد شمع وجود آن دردانه ی بی همتا، مجذوبانه ،در گردش هستند ودست حاجت معنوی با تصٌرع وزاری به سویش افراشته تا از این طریق به ره توشه ای دست یابند. اوٌلین سفرم به مشهد ۲۲ اردیبهشت ۱۳۵۶ بود که مدت ۶ماه آنجا ماندم وعکس هایی از مناطق آن سامان در آن زمان به ویژه ،خواجه ربیع ، در دست دارم .فضای خواجه ربیع که در روز سه شنبه ۱۵/۷/۹۲ دیدم با فضای سال ۵۶ تغییر کرده است .آن سال درختان صنوبر در دو طرف خیابان ورودی سر به آسمان ساییده بودند ،اما امروز خبری از درختان نیست . آرامگاه خواجه ربیع را شاه عباس به شیوه زیبایی مرمٌت نموده است . نقٌاشی های سقف گنبد در خور تحسین وتماشایی است. گرداگرد درون گنبد را علی رضای عباسی با پنجه های زر افشان خویش ،صدای صریر کلک سحر آفرین را برای همیشه در گوش علاقه مندان به هنر خوش نویسی، طنین انداز کرده است .آن گونه که هر بیننده حربا صفت دوچشم تحیٌر می گشاید و از دیدن خطوط نگارین ،نگار گر نقش دل خویش می شود.

دنبالهٔ نوشته...

شقا و تیموران

«برخی از یادمان‌های (باستان) ارزش بسیاری نزد کارشناسان و باستان‌شناسان داشته و گشایشی در تاریخ و مطالعات فرهنگ ایران دارد. تَل تیموران ارسنجان که نمونه‌ای از این دست به شمار می‌آید و از آن با نام فرهنگ شقا تیموران نام برده شده است ... تَل‌های باستانی ارسنجان به ویژه تل تیموران مهم‌ترین سرچشمهٔ (منابع) شناخت فرهنگ‌های عیلامی در پارس (سرزمین‌های بلند) هستند ... تل تیموران از تپه‌های باستانی پیش از تاریخ است که از ۲۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح وجود داشته است. این تپه در ارسنجان و در یک کیلومتری باختر (غرب) روستای کوشک جای گرفته است. در این تپه، گورهای وابسته به دوران پیش از تاریخ وجود داشته که بازمانده‌های مِفرغی زیادی مانند، انگشتر، گردنبند، سنجاق و تندیس‌‌های کوچک جانوران در آن دیده شده است. همچنین سفال‌هایی نقش شده به رنگ‌های خاکستری و سرخ که ارزش بسیاری نزد باستان‌شناسان دارد در این تل پیدا شده است. این تپه دارای اندازه‌ای ۲۰۰ در ۱۴۰ متر و بلندای ۶ متر است.  در سال ۱۳۳۱ تا ۳۹ به وسیلهٔ پرفسور لویی واندنبرگ پیدا و بررسی شد و در مُردادماه ۱۳۵۵ با شمارهٔ ۱۲۵۷ در سیاههٔ (فهرست) یادمان‌های ملّی ایران به ثبت رسید… سفال‌های به دست آمده در تل تیموران همانند سفال‌های به دست آمده در تپهٔ «کیان» و سفال‌های گورستان «الف تپه سیَلک» کاشان است.»

دنبالهٔ نوشته...
عضو این خبرخوان RSS شوید