از قدیم الایام و تاعلی الابد جهان پیرامون ما تابع شرایط و اوضاع واحوالی است که لحظه به لحظه اش توانسته ومی تواند برای ساکنانش از جمله انسانها لحظه هایی خوش یا ناخوش را به ارمغان آورده یا بیاورد.این دوگانگی در حالات و روحیات، حاصل تفکر و در نهایت تاثیررفتار بعضی آدمیان بر خود ویا دیگران است که نتیجه آن توانسته ومی تواند خوشدلی وعیش ویا غمگینی واندوه رابه دنبال داشته باشد.در این رهگذر انسانهایی به منصه ی ظهور رسیده اند که یک سر وگردن از دیگران در پندار وگفتار و کردار بالاترند وبه همین لحاظ جاویدان شده و دقت در نحوه نگاه ایشان وطرز گفتار ورفتارشان توسط دیگر انسانها وپیروی از اینان الگوی مناسبی است درزمانها ی مختلف برای همه انسانهادر مکان ها ومقام های مختلف به جهت رسیدن به عیش وخوشدلی که در نهایت پایداری و راحتی روح را به دنبال داشته ویا خواهد داشت. حضرت حافظ آن عارف وشاعر شیرین گفتار یک نفراز جمله فرهیختگان عالم بشریت است که آوازه بلندش بر بام این کره خاکی طنین افکن است وان شاالله جاودان.

انسان بالفطره تمایل دارد آنگونه که فکر یا احساس در ذهن اش شکل می گیرد، آن را بیان کند، اما اغلب زبان ما قاصر از بیان کامل فکر و یا احساس است. به همین دلیل است که چارچوب زبان بر اندیشه چیره می شود و انسان را مجبور می کند مثل زبانش فکر کند، که بتواند بدان مفهوم دهد و سپس بیانش کند. اینجاست که هر چقدر انسان به زبان تسط بیشتری داشته باشد، یا به زبان های بیشتری مسلط باشد، بیشتر می تواند اندیشه و احساسش را شکل دهد و آن را بیان کند.

خانم حسینی متولد سال ۱۳۱۴ هجری شمسی در ارسنجان، پدرش سید محمد حسن، مادرش فاطمه و هر دو از سادات جلیل القدر حسینی ارسنجان می باشند.
در نوجوانی پدرش را از دست می دهد و با جوانی فاضل و فرهنگی بنام سید احمد موسوی (معروف به سادات فاضل) ازدواج می کند و در شیراز ساکن می شود، همین ازدواج فرخنده به او( که بر اساس باورهای غلط حاکم از درس و مدرسه محروم بوده) نیروی سواد آموزی می دهد و به کمک همسرش سواد خواندن و نوشتن را یاد می گیرد.
ثمره این ازدواج پنج فرزند ( دو دختر و سه پسر) می باشد (یکی از دخترانش را که اولاد ارشدش بوده است بعدها از دست می دهد) و همسرش نیز از حدود پانزده سال پیش در بستر بیماری است.

به جرات می‌توان گفت که ارزش هر قومی و هر شهری با ادیبانش، نویسندگانش وهنرمندانش شناخته می‌شود و این‌ها هستند که تاریخ یک قوم را زیبا می‌سازند و زنده نگه می‌دارند و نوشته‌هایشان سند افتخار یک ملّت است و بر ماست تا این گرانمایگان را بشناسیم و به دیگران نیز معرفی نماییم.

همشهریان عزیز، شایستگان، دوستداران علم و هنر و اندیشه، پیرو معرفی هنرمندان ارسنجان، بر آن هستیم تا بار دیگر فردی ازخطّهٔ هنرخیز ودانشمندپرور شهرستان را معرّف حضورتان باشیم، شاعره‌ای که توانسته است با زبان شیوای شعری خویش در بسیاری ازجشنواره‌های استانی و کشوری به عنوان شاعر برگزیده معرفی شده و نام ارسنجان و ارسنجانی را به شایستگی معرفی نماید.

این شاعر نام آشنا کسی نیست جز خانم زهرا نعمتی یا به بیان زیبای دوستی «بانوی شعر ارسنجان».

به امید آن که فرصت آن را داشته باشیم تا یکایک هنرمندان و اندیشمندان شهرمان را در این تارنما خدمتتان معرفی نماییم و از این دوستان و دوستداران آنها تقاضا داریم تا نسبت به ارسال معرفینامه و رزومه این عزیزان  جهت درج در تارنمای انجمن به آدرس ایمیل انجمن اقدام نمایند.

همان طور که دوستان گرامی و اعضای انجمن اطلاع دارند، یکی از رسالت‌های انجمن معرفی بیشتر فرهیختگان، هنرمندان، نویسندگان و افراد موفّق شهرستان ارسنجان می‌باشد. از آن‌جا که بارزترین معیار سنجش دانش یک دانشمند و هنر یک هنرمند، آثار منتشرشدهٔ ایشان است، این آثار به نوعی شناسنامهٔ دوّم فرهیختگان می‌باشد.
مطابق با نظرسنجی ازاعضای انجمن وهمچنین پیشنهادهای دریافتی از دوستان، بر آن شدیم تا به عنوان قدم نخست، بخشی از مطالب این وبگاه را به معرفی نویسندگان شهرستان وآثار منتشر شدهٔ ایشان اختصاص دهیم. پیرو معرفی آقای سیّد حسن حسینی ارسنجانی و آثار منتشر شدهٔ ایشان، این بار به سراغ شاعر نام آشنای ارسنجانی، آقای الهیار خادمیان ومجموعه‌های شعر ایشان رفتیم تا نسبت به تلاش‌های چندین سالهٔ وی ادای دین کرده باشیم. باشد تا مشوّقی برای شاعران جوان شهرمان باشیم.