شاعر ارزشى و دانش آموخته گرامی جناب آقای اللهیار خادمیان، میزبان و مقرب کلمه بودن افتخاری است که در سطر ها و مصرع ها و بیت ها نهفته است و آنچه پرتویی از هستی را بر ظلام و جهد می تاباند شیره ی جان شاعر است که فاعل کلمات است و انبوهی احساس اندیشه، تبریک به شما که راوی روایت بی پایان کلمات هستید.
شادروان سید حمزه حسینی فرزند مرحوم سید محمدعلی در خانواده ای متدین و سرشناس در ۵/۱/۱۲۸۵ شمسی چشم به جهان گشود. مردم ارسنجان و حومه اعتقادی راسخ به این بیت معظم داشتند. اشعاری از این مرد شریف برجای مانده که نشانة ذوق اوست. در اینجا شعری که در وصف حضرت حجه ابن الحسن ولی عصر (عج) سروده است آورده می شود. شادروان حسینی تخلص «سجادی» را برای خویش برگزیده بود.وی در ۲۶/۴/۱۳۶۴ شمسی بدرود حیات گفت و در ارسنجان سر بر بستر ابدی نهاد.
عبدالغنی خان ابراهیمی فرزند حسین خان کلانتر، برادر کهتر حاج احمدخان ابراهیمی، در سال ۱۳۲۵ تولد یافت. وی بعد از گذراندن دوره ی ابتدایی و دوره ی اول دبیرستان -کلاس نهم- راهی شیراز شد و در دبیرستان حاج قوام در رشته ادبیات فارسی دیپلم گرفت.
حاج احمدخان ابراهیمی فرزند مرحوم حسین خان کلانتر در سال ۱۳۱۰ شمسی پا به عرصه حیات نهاد. وی انسانی آراسته به خوبی ها. نیکوکاری که گره گشای مردم منطقه در طول دوران زندگی بود. او در روز جمعه ۹/۴/۱۳۶۸ در سن ۵۸ سالگی به سرای جاوید رحل اقامت افکند و مردم با حضور خود در ماتمش پاسخ خوبی هایش را دادند.
