A+ A A-

کوکب هدایت

حافظ می گوید:
در این شب سیاهم، گم گشت راه مقصود

از گوشه ای برون آی، ای کوکب هدایت

از هر طرف که رفتم، جز وحشتم نیفزود

زنهار از این بیابان، وین راه بی نهایت

ای آفتاب خوبان، می جوشد اندرونم

یک ساعتم بگنجان، در سایه عنایت

این راه بی نهایت، صورت کجا توان بست؟

کش صد هزار منزل، بیش است در بدایت

دنبالهٔ نوشته...
عضو این خبرخوان RSS شوید