سال ۱۳۶۸ شمسی سال نکویی بود برای تمامی ما
هم آغاز خوبی داشت و هم پایان خوشی
آغاز آن با دیدار دوباره دوستانمان شروع شد که چند سالی بخاطر مهاجرت کمتر فرصت دیدارشان دست داده بود و با شروع موشک بارانهای ناشی از جنگ دوباره در وطن مالوفمان بدیدارشان شتافتیم و پایانش نیز با قبولی تمامی ما در دانشگاه لذت بخش تر گردید.
روزهای پایانی آن سال همزمان با درس خواندنهای طاقت فرسا برای کنکور در کتاب‌خانه علی ابن ابی طالب(ع) گریزی می زدیم به دامان طبیعت . هم خستگی در می کردیم و هم خاطره می ساختیم برای این روزها