روز جمعه مورخ ۵ دی‌ماه ۹۳، برای دوّمین بار، به همّت انجمن دانش‌آموختگان و به خصوص آقایان مهندس نصیری و دکتر حسینی بار دیگر همشهریان ارسنجانی در تپه‌های سرخه‌حصار در سالنی باشکوه به نام «مروارید» دور هم جمع شده بودند و شور و شعف ناشی از این دیدار وصف‌ناشدنی به نظر می‌رسید.

برخی در زیر چرخ‌های ماشین شهر بزرگی مانند تهران شاید گمشدهٔ ارزشمند خود را پس از مدتی طولانی یافته بودند و من هم به نوبهٔ خود از بودن در این جمع باصفا مشعوف بوده اما باور کنید گاهی هم‌صدای پادشاه جم جاه، فلک بارگاه، عارج معارج، صاعد مدارج، ظل الله فی الارضین، قهرمان المائ و الطین، اعظم اعاظم، سلطان بن سلطان و الخاقان بن الخاقان و... را می‌شنیدم که فریاد می‌زد، در شکارگاه سلطنتی ما آمده‌اید!؟