در دعای ابتدای هر سال می خوانیم:
یا مقلب القلوب والابصار، یا محول الحول و الاحوال، یا مدبراللیل و النهار، حول حالنا الا احسن الحال
دعا بیان آرزوها و مدد خواستن از ذات پروردگار در جهت تحقق آن است و در این دعا ابتدا اظهار می کنیم "اوست که قلوب و بینائیمان را دگرگون و حالات مان را متحول و چرخش شب و روز در ید قدرت و ارداه اش است و از وی می خواهیم که حال ما را هم، به بهترین و برترین صورت، متحول نماید"
بنظرم بخشی از مشکلات و گرفتاری ها ی کنونی بشر، بویژه در جهان سوم، ناشی از غفلت های آنان، در عدم باور خویش و بزرگ دیدن نارسائی ها و کوچک شمردن موفقیت ها و از دست دادن فرصت هاست.
جوامع مختلف از اجزائ و عناصر فردی، خانوادگی، سازمانی، محلی، منطقه ای و اجتماعی تشکیل می شود، جامعه جهانی با حدود ۷.۵ میلیارد جمعیت و افراد به شکل واحد، بر یکدیگر کنش و واکنش متقابل دارند.
ارسنجان از گذشته های دور تا به امروز، ستاره های فروزانی را در عرصه های مختلف علمی، هنری، مدیریتی، معرفتی، دینی و اجتماعی تربیت نموده است.
شناسائی و معرفی چهره های شاخص این مرز و بوم، به کمک دوستان، علاوه بر باروری و شکوفائی جوانه های امید، خدمتی شایان به فرهنگ جامعه، محسوب می شود.
انجمن دانش آموختگان ارسنجان، در کنار سایر اهداف و مآموریت ها، کوشیده است نمونه هائی از این جمع نسبتأ بزرگ را معرفی نماید.
دهه فجر و سالروز پیروزی انقلاب اسلامی مبارک باد
سال تحصیلی 57_56 و 58_57 دو سال پرالتهاب و خاص در تاریخ ایران بشمار می رود دانشجوی رشته مهندسی در پایتخت بودن خود به خود شخصیتی متفاوت به ما داده بود و در کنار درس و پیگیری امور آموزشی هر هفته (به اتفاق دانشجویان سایر دانشگاه ها) راهی یکی از قله های کوه های تهران می شدیم و سرود مبارزه می خواندیم و در ارسنجان و شیراز دوستان و آشنایان از ما می پرسیدند در تهران چه خبر است و ما هم با شور و شعف از مبارزه و مبارزان سخن می گفتیم.
مردم در جای جای ایران همچون سیلی بنیان کن به حرکت درآمده بودند و فضا از کنترل مبارزان کهنه کار عضو جبهه ملی ، نهضت آزادی ، سازمان مجاهدین خلق و جریانات چپ خارج و روحانیت با رهبری و هدایت بی نظیر امام میدان دار می شد و تاکید ایشان بر سرنگونی و براندازی رژیم پهلوی همه را متحد نموده بود و متملقین و مگسان دور شیرینی رژیم به فکر فرار از مهلکه بودند.
انسان موجودی اجتماعی، کمال جو، توفیق طلب و البته حریص و طماع بشمار می رود. امیال و آرزو و خواسته ها، افراد و اجتماع را به تحرک و تکاپو وا می دارد و گام به گام به جلو هدایت می کند.
تکاپو و تلاش و کوشش برای توسعه و تعالی و پیشرفت صفتی نیکو و مزیتی برجسته به شمار می رود ولی آنچه در عمل اتفاق می افتد می تواند متفاوت با رویا پردازی یا ذهنیات و امثال آن باشد.
بچه که بودیم تمام سعی خویش را متمرکز بر اخذ نمرات خوب و سبقت گرفتن از همکلاسی ها یا انضباط و حرف شنوی و امثال آن می نمودیم و چنانچه به خواسته امان می رسیدیم غرق در شادی و نشاط و غرور می شدیم و اینچنین بود که شخصیتمان در مقایسه ها و امتیازها و نمرات و تعریف و تمجیدها شکل گرفت و تا مدت زمانی که در محیط های آموزشی و پرورشی قدرت خودنمائی داشتیم سرآمد می نمودیم.
زمستان سال ۱۳۸۷ شنیده شد که جمعی از مردم نیک اندیش ارسنجان در تلاشند تا مراسم بزرگداشت آن مرحوم(حاج سید علی) را (به مناسبت یکی از سالگرد درگذشتشان) برگزار نمایند لذا اینجانب به اتفاق آقایان دکتر سید زین العابدین موسوی و مهندس محمد حسین شیرازی در تاریخ ۱۳۸۷/۱۰/۲۸ در تهران به ملاقات دکتر سید احمد حسینی نماینده دور اول مجلس شورای اسلامی در منزل ایشان رفتیم تا از او جویای شرح حال آن بزرگوار شویم.
آن مراسم(بزرگداشت) تا به امروز برگزار نشد و همچنان امید می رود روزی شاهد برگزاری اش باشیم، ولی آنچه من در دست نویسم از فرمایشات جناب دکتر حسینی یاداشت کرده ام به شرح زیر است که تقدیم می کنم و امید دارم عزیزان (بویژه فرزندان گرام و بستگان نزدیک و دیگر علاقه مندان ایشان) کم و کسری های آنرا ببخشند و نسبت به تکمیلش همت کنند و چنانچه موارد اصلاحی وجود دارد به آن بیفزایند:
با سلام و تشکر از حضور گرم شما:
برگزاری دومین گردهمائی ارسنجانی های مقیم تهران فرصتی دوباره برای دیدار همشهریان و دوستان و آشنایان و فامیل در کلان شهر تهران می باشد. پس از مراسم اول که روز ۱۲ اردیبهشت سالجاری اتفاق افتاد، مراسم مشابهی در نیمه دوم خرداد در شیراز داشتیم و پذیرای حدود ۴۰۰ نفر شدیم و سپس با توجه به بحران کم آبی و ضرورت مدیریت مصرف آب در منطقه ارسنجان، در روز بیستم مهرماه سمیناری نسبتأ بزرگ با حضور اساتید و کارشناسان و کشاورزان و سایر اقشار در محل دانشگاه آزاد ارسنجان شکل گرفت و متعاقب آن کارگاه آموزشی کارآفرینی برای دانش آموزان دختر و پسر در ارسنجان و حضور در نمایشگاه خوشنویسی آقای حمید رضا حسن شاهی در گالری خروش تهران و....
انسان ذاتأ موجودی کمال جو و توفیق طلب به شمار می رود، ولی بستر و فضای رشد و تعلیم و تربیت، با چاشنی برخی خصوصیات ژنتیکی، مسیرهای متفاوتی را فراروی آحاد بشر قرار می دهد و امکان صعود تا اعلاالعلیین(عالی ترین مرتبه وجود) و سقوط تا اسفل السافلین(پایین ترین مرحله وجود) در رقابتی جدی و نفس گیر، به معنای زندگی، وجود دارد.
موفقیت ابعاد مادی و معنوی وسیعی دارد و همانند سایر پدیده های طبیعی دارای دیاگرام توزیع نرمال می باشد، بعبارت دیگر اندکی از افراد موفقیت های کاملأ چشمگیر و برجسته داشته و اندکی دیگر در مراحل و مرتبتی نازل و پست بسر می برند و اکثریت (در فاصله ای برتر یا کمتر) نزدیک به حد میانگین قرار دارند.
بنام خدا
حدود چهارده ماه از آغاز به کار انجمن می گذرد و موضوعات متنوع و مفیدی در جلسات هیأت موسس، گردهمائی ها، دیدارها و گفت و شنودها، نوشته ها و مقالات و سایر اقدامات طرح گردیده وگام های بلندی در تعمیق و توسعه شناخت و آگاهی، از توانائی ها و نیازها و فرصت ها و تهدیدات، برداشته شده و در مجموع در مبانی نظری پیشرو بوده است.
خانم حسینی متولد سال ۱۳۱۴ هجری شمسی در ارسنجان، پدرش سید محمد حسن، مادرش فاطمه و هر دو از سادات جلیل القدر حسینی ارسنجان می باشند.
در نوجوانی پدرش را از دست می دهد و با جوانی فاضل و فرهنگی بنام سید احمد موسوی (معروف به سادات فاضل) ازدواج می کند و در شیراز ساکن می شود، همین ازدواج فرخنده به او( که بر اساس باورهای غلط حاکم از درس و مدرسه محروم بوده) نیروی سواد آموزی می دهد و به کمک همسرش سواد خواندن و نوشتن را یاد می گیرد.
ثمره این ازدواج پنج فرزند ( دو دختر و سه پسر) می باشد (یکی از دخترانش را که اولاد ارشدش بوده است بعدها از دست می دهد) و همسرش نیز از حدود پانزده سال پیش در بستر بیماری است.
